Sześć tygodni pobytu naszych uczniów w Waszyngtonie powoli dobiega końca. Dopiero co wyruszali w niezapomnianą podróż do Georgetown Preparatory School (http://www.gprep.org/), a już za kilka dni będą z powrotem w kraju. Podczas szkolenia „„English as a Second Language Program – Dream No Bordes” nie mieli za wiele wolnego by dzielić się z nami swoimi wrażeniami, starali się jednak od czasu do czasu napisać kilka słów jak mija im czas wśród w Stanach. Codzienny udział w zajęciach, liczne zadania do wykonania, spotkania z rówieśnikami z całego świata (miedzy innymi z Tajlandii, Korei, Chin, Brazylii, Hiszpanii, Haiti, Włoch), ale też atrakcje – takie jak zwiedzanie Waszyngtonu, wycieczka do parku rozrywki, rejs statkiem i „party” na nim i wiele innych, składają się na intensywny program ich zajęć.
Stały także przed nimi różne wyzwania: zaprezentowanie swojego kraju podczas International dinner czy udział w „Talent Show” to tylko niektóre z nich. Przez cały czas spisywali też swoje spostrzeżenia, uwagi, pomysły jak doświadczenia z zagranicy można będzie później wykorzystać w KOSTCE. Już wkrótce będą mieli okazję podzielić się nimi z nami – w formie raportu z wyjazdu (https://kostka.edu.pl/kurs-angielskiego-w-waszyngtonie/ ) jak i lekcji, które poprowadzą dla swoich kolegów w szkole.
W ostatnich dniach czekała na nich jeszcze jedna niespodzianka – spotkanie z Ambasadorem Polski w Waszyngtonie Panem Piotrem Wilczek (http://www.waszyngton.msz.gov.pl/pl/o_ambasadzie/ambasador/). Była to okazja do zaprezentowania siebie, naszej KOSTKI, rozmowy o zmianach w systemie edukacji w Polsce. Bardzo dziękujemy Panu Ambasadorowi oraz pracownikom polskiej placówki za przyjęcie naszej młodzieży, oraz Pani Rosita Whitman za pomoc w zorganizowaniu tego spotkania.
Po tych licznych atrakcjach czas już jednak wracać do domu by po chwili odpoczynku rozpocząć znów naukę w KOSTCE. I choć uczestnicy szkolenia musieli zgodzić się na obowiązujące w Georgetown zasady, takie między innymi jak zakaz używania telefonów komórkowych poza wyznaczonymi godzinami czy trzymania w pokojach słodyczy, wcale nie chcą do nas wracać i zgodnie piszą, iż „…nie chcę jeszcze wracać do domu, tutaj jest naprawdę świetna atmosfera i wspaniali ludzie”.